جدیدترین کتاب عکاس سرشناس ایرانی کاوه کاظمی با عنوان «بازگشت طالبان: سرزمین خسته از جفا» روز جمعه سیزدهم اسفندماه ۱۴۰۰ در نشر نظر رونمایی می‌شود.
کاوه کاظمی در بخش‌هایی از مقدمه این کتاب آورده است:
«عکس‌های کتاب حاضر رهاورد چهارمین سفر است که پس از بیستمین سالگرد یازدهم سپتامبر و تقریباً یک ماه پس از فتح افغانستان به دست طالبان صورت گرفت. همسرم کاتالینا، که روزنامه‌نویس و گزارشگر تلویزیون است و اخبار منطقه را پوشش می‌دهد، قصد داشت به افغانستان برود. از من هم خواست با او همراه شوم و، با اینکه اغلب جواب من به این درخواست منفی است، این‌بار پذیرفتم. حس کردم روزنه‌ای باز شده که بتوانیم به افغانستان تحت اشغال طالبان برویم.
[…] ازدحام در بازار ارز، رفت‌وآمد در شهر، فروش پرچم‌های امارت اسلامی افغانستان به‌دست فروشنده‌های دوره‌گرد، افراشتن پرچم جدید بر بقایای یک تانک روسی که از زمان اشغال کشور به جای مانده بود، حضور طالب‌ها در نقاط مختلف شهر، ایست و بازرسی و تفتیش بدنی از اولین صحنه‌هایی بود که عصر روز اول با آنها مواجه شدیم.
[…] من از طالب‌ها هراسی نداشتم، چون اولاً عاشق عکس و دوربین و فیل..

‌
در ادامه بیانیه و مجموعه‌عکس The Earth Belongings اثر مجید حجتی را می‌بینیم. این مجموعه به‌تازگی به‌عنوان یکی از شش اثر منتخب (shortlist) دسته‌بندی «منظره» بخش حرفه‌ای مسابقه عکاسی بین‌المللی سونی ۲۰۲۲ انتخاب شده است. زندگی در باورهای آدمی با نمادهایش معنا دارد. کوه‌ها، جنگل‌ها، دشت‌ها، موجودات آزاد و زیبا، و آسمان صاف و آبی، همگی آن مخلوقاتی هستند که با شنیدن واژه‌ی «زندگی» به ذهنمان خطور می‌کند. «طبیعت» همان جایی است که از حصار انسان آزاد است و اثری از حضور انسان در آن نیست. اما همین که انسان‌ها بدون درک و احترام به روح طبیعت وارد شدند، موجودیت سایر موجودات به خطر افتاد. و آن‌گاه از این خاک چیزی جز جسمی بی‌جان باقی نخواهد ماند.
کوه‌ها پرواز عقاب‌ها را فراموش خواهند کرد و نعره‌ی نجیبانه‌ی اسب‌ها در دشت به گوش نمی‌رسد. و حتی شیر، سلطان جنگل، تنها اسمی در کتاب‌ها خواهد بود.
این عناصر به سیاره زمین تعلق دارند و از آن نمی‌توان جدایشان کرد. بدون آنها تنها چیزی که باقی خواهد ماند تصویری سرد، ازیادرفته و مخدوش است که دیگر به چیزی شباهت ندارد. شاید وقت آن رسیده که آنچه از طبیعت گرفت..