پیکسل لاو

کتاب ذهن آفتابی (فتوداستان) به‌قلم محمد حسن‌پور، رمانی است مبتنی بر عکس که به‌تازگی توسط انتشارات ترانه منتشر شده است. ‌
چطور می­‌توان وارد مکالمه‌­ای عمیق با عکس­‌هایی شد که هرکدام یک تاریخ، یک رخداد، و یک زندگی ­را در سطح خود پنهان ساخته‌­اند؟ و چگونه می‌­توان از دل عکس‌­ها داستانی بیرون کشید که در عین ارتباطی مستقیم با محتواشان، خود متنی مستقل و برگرفته از زیست روزانه است؟ پاسخی به این سؤالات را می‌­توان در آخرین کتاب محمد حسن‌­پور دانش‌­آموخته‌­ی عکاسی در دانشگاه تهران به‌صورتی درونی و غیرمستقیم یافت.
به‌تازگی حسن‌­پور «فتوداستانی» تحت عنوان ذهن آفتابی منتشر نموده است. این رمان، که در ۲۷ قسمت خلق شده، رابطه‌ای است مکاشفه‌گون باجهانِ کویریِ ذهنی که در تلاشی خودشناسانه است. آگاهانه دنیای عکس‌ها را چونان رونوشتی شمایلی از جهان پیرامون می‌کاود و بر همین اساس داستان اصلی شکل می‌­گیرد. «ذهن آفتابی» رمانی است مبتنی بر ۲۷ عکس از آثار اخیر نویسنده و داستانی که همزمان و به‌موازاتِ عکس‌ها در جریان است. عنوان «فتوداستان» هم قریب به همین معناست. در ابتدای مقدمه­‌ی کتاب به‌قلم دکتر سمیه رمضان‌­..

مراسم اختتامیه اولین جشنواره عکس کازرون یادواره میرزا حسن چهره نگار کازرونی با اعلام اسامی پذیرفته‌شده و برندگان جشنواره برگزار شد.
به گزارش علیرضا عباسی دبیر جشنواره، این جشنواره با محوریت شهرستان کازرون به پیشنهاد و همت بنیاد کازرون‌پژوهی و با مدیریت عمادالدین شیخ الحکمایی و همکاری دانشگاه سلمان فارسی کازرون برگزارشد و با قضاوت داوران سعید محمودی ازناوه، فرشاد فرشته حکمت، عبدالخالق طاهری و دبیری علیرضا عباسی به سرانجام رسید.
‌
اسامی پذیرفته شدگان: محمود رضا پولادی، عبداله حاجی پور، احسان درخشنده، محمد بشارتی، طاهره شفیعی، مهدی هنرجویان، موسی فتحی، محمد حسین عبدالرضایی، محمد عباسی، سعید نجف زاده، محمد علی حاجی‌پور، رضا دادوند، هادی توحیدیان، مجید دلپیشه، عرفان سامان‌فر، احسان اطمینان، محمد رضوی‌زاده، علی گلچین، طاهره رخ بخش زمین، سمانه رعیت، زهره خسرویان، علی خوانین، حسین خسروی، ویدا هنرور
‌
اسامی برندگان: بخش طبیعت:
نفر اول: احسان درخشنده
نفر دوم: عبداله حاجی‌پور
نفر سوم: محمد بشارتی
‌ بخش معماری:
نفر اول: عبداله حاجی‌پور
نفر دوم : محمد علی حاجی‌پور
نفر سوم: مهدی هنرجویان
‌ بخش م..

اسکرین‌شات از Leonardo Sang. از بازی Red Dead Redemption 2 (ناشر: Rockstar Games، ۲۰۱۸)
«من عاشق فرازبان‌شناسی هستم. عکس‌ها فرم‌های ارتباطی هستند. و راه‌های خیلی زیادی برای انجام این کار وجود دارد.»
‌
‌
عکاسی نحوه نگاه ما به جهان را تغییر داده و با این حال هنرمندان همیشه برای بیان نگاه خود از پیشرفت‌های فنی و فناوری بهره برده‌اند. با پیدایش گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی، اکنون عکس‌ها راه خود را به تمامی حوزه‌های زندگی‌مان باز کرده‌اند و هر کسی می‌تواند از رسانه عکاسی استفاده کند.
در این بین، بازی‌های ویدئویی نیز به‌لطف واقع‌گرایی روزافزون جهان‌های مجازی‌شان که منجر به پیدایش پدیده‌ی «عکاسی درون بازی» شده، اکنون به بخشی از این ماجرا بدل شده‌اند. از بازی Pokemon Snap (1999) تا New Pokemon Snap (2021)، که کاربران را به سیاحت‌های عکاسی دعوت می‌کند، تلفیق «حالت عکسبرداری» و ابزارهای تعبیه‌شده در داستان به یک ویژگی جاافتاده در اغلب عناوین بزرگ سال‌های اخیر، از جمله Assassin’s Creed، Red Dead Redemption، The Last of Us و Spider-Man تبدیل شده است.
به‌لطف کار پرمایه‌ی طراحان، کامپیوترها..

William Anders. «طلوع زمین»، ناسا، ۱۹۶۸
‌
‌
تشخیص لحظات تاریخی همیشه آسان نیست. اما وقتی نوبت به اولین درک واقعی انسان از زیبایی، آسیب‌پذیری و تک‌افتادگی قلمرواش در جهان می‌رسد، ما آن لحظه را دقیقاً تشخیص می‌دهیم.
داستان به ۲۴ دسامبر ۱۹۶۸ (۳ دی ۱۳۴۷) برمی‌گردد، دقیقاً ۷۵ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۴۱ ثانیه پس از پرتاب فضاپیمای آپولو ۸ برای شروع اولین مأموریت قرار گرفتن در مدار ماه. فضانوردان فرانک بُرمَن، جیم لاوِل و بیل اَندِرس در شب کریسمسِ سالی خونین و جنگ‌زده برای آمریکا [طی جنگ ویتنام] وارد مدار ماه می‌شوند. در آغاز دور چهارم از ده دور، وقتی فضاپیما از آن سمت ماه بیرون می‌آید، یک سیاره آبی و سفید از میان یکی از پنجره‌ها نمایان می‌شود.
اندرس با هیجان فریاد می‌زند: «اوه خدای من! آنجا را ببین! زمین است. چه قشنگ!» و سریع یک عکس می‌گیرد—یک عکس سیاه‌وسفید. لاول با شتاب می‌گردد تا فیلم رنگی را پیدا کند. اندرس با دلسردی می‌گوید: «خب، فکر کنم که از دستش دادیم.» لاول اما از میان پنجره‌های سه و چهار نگاه می‌کند. و صدا می‌زند: «هی، دارم از اینجا می‌بینمش!» اندرس در حالت بی‌وزنی به سمت جایی که لاول ..

Stanley Forman. «فروریختن بالکن فرار»، تابستان ۱۹۷۵
‌
‌
یک دختر جوان، یک کودک، دو گلدان و چند سطح و نرده فلزی؛ همگی معلق در هوا در مقابل یک ساختمان آجری. تصویری فوق‌العاده سورئال و به‌همان اندازه غم‌انگیز.
داستان به ۲۲ جولای ۱۹۷۵ (۳۱ تیر ۱۳۵۴) برمی‌گردد، وقتی که استنلی فُرمن از طرف روزنامه باستن هرالد امریکن مأمور می‌شود تا یک حادثه آتش‌سوزی در خیابان مارلبرو در شهر باستن آمریکا را پوشش بدهد. او خود را سریع به محل آتش‌سوزی می‌رساند و شاهد گیر افتادن یک زن و کودک در بالکن فرار طبقه پنجم می‌شود. یک آتش‌نشان برای کمک به آنها اعزام شده و فرمن به‌خیال این که یک عملیات نجات معمولی دیگر را پوشش خواهد داد، مشغول به عکاسی می‌شود.
اما اوضاع به‌خوبی پیش نمی‌رود: «ناگهان بالکن فرار زیر پایشان خالی شد» و دایانا برایانت ۱۹ ساله و دخترخوانده‌ی ۲ ساله‌اش تیاره جونز سقوط کردند. «موقع سقوط‌شان از آنها عکاسی کردم—بعد فوراً نگاهم را برگرداندم. متوجه شدم که چه اتفاقی دارد می‌افتد و نمی‌خواستم شاهد به زمین خوردن آنها باشم. هنوز به یاد دارم که چگونه چرخیدم و تنم لرزید.»
‌
Stanley Forman. آتش‌نشان سعی در ..