Serge Zaka. برگزیده آرای عمومی Weather Photographer of the Year 2021
‌
‌
انجمن سلطنتی هواشناسی بریتانیا از عکاسان سرتاسر جهان برای شرکت در جدیدترین دوره مسابقه عکاسی عکاس سال آب‌وهوا دعوت به عمل می‌آورد.
این جشنواره عکاسی بین‌المللی پذیرای عکس‌هایی است که داستان‌ها، تأثیرات و جلوه‌های شگفت‌انگیز پدیده‌های آب‌وهوایی را نشان می‌دهند. در معرفی این رقابت آمده است: «آب‌وهوا بخش بزرگی از زندگی روزمره‌مان را تحت تأثیر قرار می‌دهد که همچنین می‌تواند به‌شکل شگفت‌انگیزی در عکاسی نمود پیدا کند. علاوه بر این، ما به تأثیرات تغییرات اقلیمی توجه داریم، و عکاسی راه بسیار خوبی برای مستند کردن اتفاقاتی است که در جهان در حال رخ دادن است.»
شرکت در این رقابت رایگان است و به برگزیدگان مجموع ۱۶۰۰ پوند جایزه نقدی و تجهیزات چاپ عکاسی تعلق خواهد گرفت.
‌
Giulio Montini. برنده Weather Photographer of the Year 2021
‌ شرایط شرکت در رقابت شرکت در این رقابت برای عکاسان از سرتاسر جهان رایگان است. این رقابت در سه بخش برگزار می‌شود:
‌
– بخش Weather Photographer of the Year برای عکاسان از تمامی سنین
– بخش Young Weath..

Craig Whitehead
‌
‌
کلکسیون عکس پیتر مالیک ما را به نقاط مختلف جهان می‌برد، از شب‌های بی‌رحم قطبی در روسیه در عکس سایمن رابِرتْس تا آفتاب سوزان چشم‌انداز غرب آمریکا در عکس کُدی کاب. کرِیگ وایتهِد خیابان‌های کیمبریج را به تصویر کشیده و دینو کازْنیک چشم‌انداز مانیومِنت‌وَلی را.
کلکسیون مالیک ژانرها و رسانه‌های مختلفی را در بر گرفته، از سایانوتیپ (چاپ آبی)، فرآیند بدیل قرن نوزدهمی چاپ عکس، تا تکنیک‌های دیجیتال تجربی. یائل مالکا با تکه‌برش‌هایی چندین نما را روی یک تکه فیلم ضبط کرده و دیان مایرز قلاب‌دوزی و عکاسی را با هم درآمیخته است.
مالیک که خودش عکاس است، ظاهراً از کارهایی خوشش می‌آید که خاصیتی غیرمحتمل دارند، قوانین را می‌شکنند یا امور غیرممکن را تجسم می‌بخشند. این هنرمند با نام مستعار PixelPete در مدت زمانی نسبتاً کوتاه کلکسیونی را جمع‌آوری کرده که از گذشته، حال و آینده عکاسی می‌گوید. اما این مجموعه در موزه یا گالری قرار ندارد، بلکه در بلاک‌چِین زیست می‌کند، در قالب NFT ها.
ما از او درباره ورودش به دنیای هنر کریپتو، بازار عکس‌های NFT و آثار هنری مورد علاقه‌اش پرسیدیم.
‌
Peter Mol..

مهلت ارسال آثار به جشنواره سالانه عکس کازرون (یادبود میرزا حسن چهره‌نگار کازرونی) با توجه به درخواست مخاطبان تا ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ تمدید شد.
این جشنواره به‌مناسبت بزرگداشت میرزا حسن چهره‌نگار کازرونی (بنیان‌گذار عکاسی در خطه فارس) و با محوریت جاذبه‌های تاریخی و گردشگری کازرون در چهار بخش طبیعت، معماری، مستند اجتماعی و تاریخی برگزار می‌گردد.
برای مطالعه متن کامل فراخوان این جشنواره، به این نشانی مراجعه فرمایید.
‌
نوشته تمدید مهلت ارسال آثار به جشنواره عکس کازرون اولین بار در سایت عکاسی. پدیدار شد.

عکاس نامعلوم. «ناهار روی آسمانخراش»، ۱۹۳۲
‌
‌
خطرناک‌ترین و همزمان بازیگوشانه‌ترین وعده‌ی ناهاری که تا کنون ثبت شده: یازده مرد در حال گپ زدن، سیگار روشن کردن و ناهار خوردن هستند، انگارنه‌انگار که ۲۵۰ متر بالاتر از سطح زمین منهتن روی یک تیر باریک ساختمانی معلق در میان آسمان و زمین نشسته‌اند!
آسودگی آنها واقعی است؛ این مردان کارگران ساختمانی دست‌اندرکار در ساخت مرکز راکفلر هستند. اما این عکس، که در طبقه ۶۹ام RCA Building (که اکنون آسمانخراش جنرال الکتریک نام دارد) گرفته شده، به‌عنوان بخشی از کارزار تبلیغاتی برای این آسمانخراش عظیم، کارگردانی شده است.
در حالی که هویت عکاس و بیشتر افراد حاضر در این عکس همچنان یک راز باقی مانده—عکاسان چارلز سی. اِبِتْس، تامس کِلی و ویلیام لِفْتْویچ هر سه در آن روز آنجا حاضر بودند و مشخص نیست کدام یک این عکس را گرفته—هیچ آهنکاری در نیویورک‌سیتی نیست که این عکس را نشانی از شهامت جماعت خود نبیند.
عکس «ناهار بر فراز آسمانخراش» با بی‌توجهی به خطر و دهن‌کجی به دوران «رکود بزرگ»، آمد تا نمادی شود بر نو شدن و جاه‌طلبی، در دورانی که جامعه هر دو را به‌شدت نیاز دا..

عکاس نامعلوم. «ناهار روی آسمانخراش»، ۱۹۳۲
‌
‌
خطرناک‌ترین و همزمان بازیگوشانه‌ترین وعده‌ی ناهاری که تا کنون ثبت شده: یازده مرد در حال گپ زدن، سیگار روشن کردن و ناهار خوردن هستند، انگارنه‌انگار که ۲۵۰ متر بالاتر از سطح زمین منهتن روی یک تیر باریک ساختمانی معلق در میان آسمان و زمین نشسته‌اند!
آسودگی آنها واقعی است؛ این مردان کارگران ساختمانی دست‌اندرکار در ساخت مرکز راکفلر هستند. اما این عکس، که در طبقه ۶۹ام RCA Building (که اکنون آسمانخراش جنرال الکتریک نام دارد) گرفته شده، به‌عنوان بخشی از کارزار تبلیغاتی برای این آسمانخراش عظیم، کارگردانی شده است.
در حالی که هویت عکاس و بیشتر افراد حاضر در این عکس همچنان یک راز باقی مانده—عکاسان چارلز سی. اِبِتْس، تامس کِلی و ویلیام لِفْتْویچ هر سه در آن روز آنجا حاضر بودند و مشخص نیست کدام یک این عکس را گرفته—هیچ آهنکاری در نیویورک‌سیتی نیست که این عکس را نشانی از شهامت جماعت خود نبیند.
عکس «ناهار بر فراز آسمانخراش» با بی‌توجهی به خطر و دهن‌کجی به دوران «رکود بزرگ»، آمد تا نمادی شود بر نو شدن و جاه‌طلبی، در دورانی که جامعه هر دو را به‌شدت نیاز دا..