Imogen Cunningham. پرتره آلفرد استیگلیتس، ۱۹۳۴
‌
‌
آلفرد استیگلیتس (۱۸۶۴ – ۱۹۴۶) از تأثیرگذارترین شخصیت‌های تاریخ عکاسی است که او را با تلاش‌هایش برای اعتباربخشی به عکاسی به‌عنوان یک هنر مستقل و ترویج هنر و حمایت از هنرمندان از طریق راه‌اندازی گالری‌ ۲۹۱ و مجله کمراورک می‌شناسند. او همچنین یکی از مهمترین عکاسان قرن بیستم است که طی نیم قرن فعالیت هنری آثاری را خلق کرد که نمایانگر حالات درونی او و نیز تحولات تاریخ هنر عکاسی هستند—از شکوفایی پیکتوریالیسم تا بلوغ مدرنیسم. متنی که در ادامه می‌خوانید برگرفته از کتاب Alfred Stieglitz: Taking Pictures, Making Painters (۲۰۱۹) تألیف فیلیس رُز است که از سال‌های آخر فعالیت استیگلیتس و دلمشغولی‌اش به ابرها، سوژه‌ای که کمتر کسی به آن اهمیت می‌داد و نظرات متفاوت هنرمندان و عکاسان نسبت به این کار می‌گوید.
‌ آلفرد استیگلیتس. «هم‌ارز»، ۱۹۲۶
‌ وقتی هنرمندان پا به سن می‌گذارند معمولاً این تمایل در آنها به وجود می‌آید که کانون فعالیت‌شان را تنگ‌تر کنند. هنرمند به‌طور طبیعی دیگر کمتر تمایل دارد از این شاخه به آن شاخه بپرد و در عوض، مایل است در سطحی عم..