مراسم اختتامیه اولین جشنواره عکس کازرون یادواره میرزا حسن چهره نگار کازرونی با اعلام اسامی پذیرفته‌شده و برندگان جشنواره برگزار شد.
به گزارش علیرضا عباسی دبیر جشنواره، این جشنواره با محوریت شهرستان کازرون به پیشنهاد و همت بنیاد کازرون‌پژوهی و با مدیریت عمادالدین شیخ الحکمایی و همکاری دانشگاه سلمان فارسی کازرون برگزارشد و با قضاوت داوران سعید محمودی ازناوه، فرشاد فرشته حکمت، عبدالخالق طاهری و دبیری علیرضا عباسی به سرانجام رسید.
‌
اسامی پذیرفته شدگان: محمود رضا پولادی، عبداله حاجی پور، احسان درخشنده، محمد بشارتی، طاهره شفیعی، مهدی هنرجویان، موسی فتحی، محمد حسین عبدالرضایی، محمد عباسی، سعید نجف زاده، محمد علی حاجی‌پور، رضا دادوند، هادی توحیدیان، مجید دلپیشه، عرفان سامان‌فر، احسان اطمینان، محمد رضوی‌زاده، علی گلچین، طاهره رخ بخش زمین، سمانه رعیت، زهره خسرویان، علی خوانین، حسین خسروی، ویدا هنرور
‌
اسامی برندگان: بخش طبیعت:
نفر اول: احسان درخشنده
نفر دوم: عبداله حاجی‌پور
نفر سوم: محمد بشارتی
‌ بخش معماری:
نفر اول: عبداله حاجی‌پور
نفر دوم : محمد علی حاجی‌پور
نفر سوم: مهدی هنرجویان
‌ بخش م..

اسکرین‌شات از Leonardo Sang. از بازی Red Dead Redemption 2 (ناشر: Rockstar Games، ۲۰۱۸)
«من عاشق فرازبان‌شناسی هستم. عکس‌ها فرم‌های ارتباطی هستند. و راه‌های خیلی زیادی برای انجام این کار وجود دارد.»
‌
‌
عکاسی نحوه نگاه ما به جهان را تغییر داده و با این حال هنرمندان همیشه برای بیان نگاه خود از پیشرفت‌های فنی و فناوری بهره برده‌اند. با پیدایش گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی، اکنون عکس‌ها راه خود را به تمامی حوزه‌های زندگی‌مان باز کرده‌اند و هر کسی می‌تواند از رسانه عکاسی استفاده کند.
در این بین، بازی‌های ویدئویی نیز به‌لطف واقع‌گرایی روزافزون جهان‌های مجازی‌شان که منجر به پیدایش پدیده‌ی «عکاسی درون بازی» شده، اکنون به بخشی از این ماجرا بدل شده‌اند. از بازی Pokemon Snap (1999) تا New Pokemon Snap (2021)، که کاربران را به سیاحت‌های عکاسی دعوت می‌کند، تلفیق «حالت عکسبرداری» و ابزارهای تعبیه‌شده در داستان به یک ویژگی جاافتاده در اغلب عناوین بزرگ سال‌های اخیر، از جمله Assassin’s Creed، Red Dead Redemption، The Last of Us و Spider-Man تبدیل شده است.
به‌لطف کار پرمایه‌ی طراحان، کامپیوترها..

William Anders. «طلوع زمین»، ناسا، ۱۹۶۸
‌
‌
تشخیص لحظات تاریخی همیشه آسان نیست. اما وقتی نوبت به اولین درک واقعی انسان از زیبایی، آسیب‌پذیری و تک‌افتادگی قلمرواش در جهان می‌رسد، ما آن لحظه را دقیقاً تشخیص می‌دهیم.
داستان به ۲۴ دسامبر ۱۹۶۸ (۳ دی ۱۳۴۷) برمی‌گردد، دقیقاً ۷۵ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۴۱ ثانیه پس از پرتاب فضاپیمای آپولو ۸ برای شروع اولین مأموریت قرار گرفتن در مدار ماه. فضانوردان فرانک بُرمَن، جیم لاوِل و بیل اَندِرس در شب کریسمسِ سالی خونین و جنگ‌زده برای آمریکا [طی جنگ ویتنام] وارد مدار ماه می‌شوند. در آغاز دور چهارم از ده دور، وقتی فضاپیما از آن سمت ماه بیرون می‌آید، یک سیاره آبی و سفید از میان یکی از پنجره‌ها نمایان می‌شود.
اندرس با هیجان فریاد می‌زند: «اوه خدای من! آنجا را ببین! زمین است. چه قشنگ!» و سریع یک عکس می‌گیرد—یک عکس سیاه‌وسفید. لاول با شتاب می‌گردد تا فیلم رنگی را پیدا کند. اندرس با دلسردی می‌گوید: «خب، فکر کنم که از دستش دادیم.» لاول اما از میان پنجره‌های سه و چهار نگاه می‌کند. و صدا می‌زند: «هی، دارم از اینجا می‌بینمش!» اندرس در حالت بی‌وزنی به سمت جایی که لاول ..

Stanley Forman. «فروریختن بالکن فرار»، تابستان ۱۹۷۵
‌
‌
یک دختر جوان، یک کودک، دو گلدان و چند سطح و نرده فلزی؛ همگی معلق در هوا در مقابل یک ساختمان آجری. تصویری فوق‌العاده سورئال و به‌همان اندازه غم‌انگیز.
داستان به ۲۲ جولای ۱۹۷۵ (۳۱ تیر ۱۳۵۴) برمی‌گردد، وقتی که استنلی فُرمن از طرف روزنامه باستن هرالد امریکن مأمور می‌شود تا یک حادثه آتش‌سوزی در خیابان مارلبرو در شهر باستن آمریکا را پوشش بدهد. او خود را سریع به محل آتش‌سوزی می‌رساند و شاهد گیر افتادن یک زن و کودک در بالکن فرار طبقه پنجم می‌شود. یک آتش‌نشان برای کمک به آنها اعزام شده و فرمن به‌خیال این که یک عملیات نجات معمولی دیگر را پوشش خواهد داد، مشغول به عکاسی می‌شود.
اما اوضاع به‌خوبی پیش نمی‌رود: «ناگهان بالکن فرار زیر پایشان خالی شد» و دایانا برایانت ۱۹ ساله و دخترخوانده‌ی ۲ ساله‌اش تیاره جونز سقوط کردند. «موقع سقوط‌شان از آنها عکاسی کردم—بعد فوراً نگاهم را برگرداندم. متوجه شدم که چه اتفاقی دارد می‌افتد و نمی‌خواستم شاهد به زمین خوردن آنها باشم. هنوز به یاد دارم که چگونه چرخیدم و تنم لرزید.»
‌
Stanley Forman. آتش‌نشان سعی در ..

از سمت راست: حسن روشن‌بخت، حسین فرمانی، حسین روشن‌بخت
‌
‌
حسن و حسین روشن‌بخت برادران دوقلو اهل کاشان را از دوران تحصیل عکاسی در هنرهای زیبای دانشگاه تهران می‌شناسم. طی چند سال اخیر، این دو برادر با همکاری حسین فرمانی بنیانگذار جایزه لوسی کارهای قابل توجهی را در کاشان به انجام رسانده‌اند و با راه‌اندازی مکان‌هایی مثل خانه استیو، گالری هشت‌چشمه و خانه لوسی نقش مهمی در ترویج هنرهای تجسمی در شهر کاشان و مرکززدایی از نهادهای نمایش هنر در ایران ایفا کرده‌اند. با حسن روشن بخت درباره فعالیت‌های اخیر این تیم گفت‌وگویی داشتم که در ادامه آن را می‌خوانید.
‌ حیاط خانه لوسی کاشان
‌ خیلی ممنونم از قبول دعوت برای این مصاحبه. اجازه بده از اینجا شروع کنیم که چه شد برادران روشن‌بخت با آقای حسین فرمانی آشنا شدند؟ ایده‌ی تأسیس نهادهای عکاسی و هنر در کاشان چطور شکل گرفت؟
قبل از هر چیز می‌خواهم از تو تشکر کنم به‌خاطر فراهم کردن امکان گفتگو. شروع داستان به اواسط سال ۹۷ برمی‌گردد، زمانی که ما آقای فرمانی را در کاشان، در ساختمان قدیمی‌ای که با حسین مرمت کرده بودیم ملاقات کردیم. بعد از صحبتی کوتاه، متوجه..

تا قبل از شروع نوشتن درباره عکاسی از مردها، نمی‌دانستم که این موضوع تا این حد بزرگ است. با آن که شاید مقالات زیادی درباره عکاسی از مردها نوشته شده باشد، این که چه نور یا ژستی داشته باشیم، یا چگونه عکس را ویرایش کنیم، اما در مقایسه با عکاسی از زنان، ظاهراً تعداد مطالب آموزشی که صرفاً به عکاسی از مردان اختصاص داشته باشد بسیار کم است.
از مردها در ژانرهای عکاسی خبری، مد، ورزشی، عکاسی سفر، عکاسی عروسی، عکس‌های خانوادگی و پرتره‌های سفارشی عکس گرفته می‌شود. ژانر اصلی من عکاسی خانواده است و پرتره نیز می‌گیرم. تقاضا برای پرتره‌های حرفه‌ای طبیعی‌تر برای مشتری‌هایی که می‌خواهند عکس‌هایشان را در شبکه‌های اجتماعی به‌اشتراک بگذارند در حال افزایش است.
مشتری‌ها پرتره‌ای می‌خواهند که آنها را خوب نشان دهد، با نمایش شخصیت‌شان یا شاید نوع کاری که می‌کنند، بی آن که تصنعی به نظر برسد. در این مقاله، من درباره‌ی عکاسی از مردان عمدتاً در بستر این دو حوزه صحبت خواهم کرد.
‌
‌ نکته ۱. با او گفت‌وگو و مشورت کنید این نکته به یک دلیل خوب در جایگاه اول قرار می‌گیرد. یکی از رایج‌ترین گلایه‌هایی که در خلال گفت‌وگوی ..

‌
نمایشگاه آثار محسن بایرام‌نژاد با عنوان «روایت یک تراژدی» از روز جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱ در گالری دوران تبریز پذیرای علاقه‌مندان است.
این نمایشگاه انفرادی که با نمایش منتخبی از عکس‌های پروژه‌ی بلندمدت محسن بایرام‌نژاد درباره‌ی موضوع زیست‌محیطی خشک‌سالی دریاچه ارومیه شامل مجموعه‌آثاری در قالب‌ها و مدیوم‌های متفاوت است که پس از نزدیک به دو دهه، برای اولین بار به‌شکل عمومی ارائه می‌شود.
دکتر لوسی سوتر (مؤلف، منتقد و مورخ هنر) در بخشی از مرور ادبی نگاشته‌شده درباره‌ی تصاویر این پروژه که یک دهه‌ی وخیم و معروفِ کم‌حجم‌شدنِ دریاچه را نمایان کرده‌اند، به احساسات مشهود خالق اثر در باب موضوع اشاره کرده است: «به‌واسطه‌ی نوع نگاه، زوایای دوربین، انتخاب فیلم و ترکیب‌بندی‌ها، بایرام‌نژاد احساس بُهتِ شخصی‌اش در مواجهه با زیبایی مرگ‌بار و ناراحت‌کننده‌ی این دریاچه‌ی روبه‌زوال را به اشتراک گذاشته است. این عکس‌ها همچون نقاشی‌های آبستره، با نمایه‌های اشارتی یا فرم‌های هندسی، میدانی از بافت‌های حس‌برانگیز را عرضه کرده‌اند.»
به باور دکتر سوتر، «عده‌ای از فعالان معاصر در دوران آنتروپوسین [دوره‌ی تأثیر فعال..

‌
ویجی (۱۸۹۹ – ۱۹۶۸) با نام تولد آشِر فلیگ که پس از مهاجرت به آمریکا به آرتور فلیگ تغییر کرد، از مشهورترین عکاسان خبری تاریخ عکاسی و از معدود عکاسانی است که در هر دو حوزه رسانه‌های عامه‌پسند و هنر جدی به موفقیت رسید. ویجی را با عکس‌های متفاوتش از حوادث، قتل‌ها، رویدادها و شب‌های نیویورک می‌شناسند. او در سال ۱۹۳۸ با کسب مجوز نصب رادیو پلیس درون ماشینش توانست دسترسی دست اولی به رخدادهای خبری روز داشته باشد. آثار جالب توجه او علاوه بر تغذیه‌ی نشریات خبری، در دهه ۱۹۴۰ توجه مهمترین بنیادهای هنری را نیز به خود جلب کردند. عکس‌های ویجی در سال ۱۹۴۳ در موزه هنر مدرن نیویورک به نمایش درآمد و این سرآغازی بود به توجه ویژه تاریخ عکاسی به کارهای او. متنی که در ادامه می‌خوانید برگرفته از مصاحبه‌ی برنامه Famous Photographers Tell How با ویجی در سال ۱۹۵۸ است. ویجی از روش کار خود، تجربه‌های عکاسی و نگاهش به حرفه عکاسی خبری می‌گوید.
‌ ویجی. «اولین قتل‌شان است که می‌بینند»، ۱۹۴۱
‌ ویجی: موضوع در اینجا عکاسی خبری است، شگفت‌انگیزترین تجربه برای هر مرد یا زنی. مثل چراغ جادوی مدرن است، روی آن دست می‌کشید..

QASIM AL FARSI از عمان. «بازگشت به ماجراجویی»، برنده مسابقه عکاسی اکسپوژر ۲۰۲۱
‌
‌
دفتر رسانه‌ای دولت شارجه امارات متحده عربی طی فراخوانی از عکاسان سراسر جهان برای شرکت در مسابقه عکاسی بین‌المللی اکسپوژر ۲۰۲۲ (Xposure International Photography & Film Awards 2022) دعوت به‌عمل می‌آورد.
این رقابت در ۸ دسته ژانری مختلف از جمله عکاسی معماری، عکاسی با پهپاد، عکاسی منظره، عکاسی خبری، عکاسی پرتره، عکاسی سفر، عکاسی حیات وحش و فیلم کوتاه برگزار می‌شود.
نکته قابل توجه در رویداد امسال دو برابر شدن میزان جوایز نقدی آن است. عکاسان با شرکت رایگان در این رقابت بین‌المللی از شانس برنده شدن مجموع بیش از ۵۰ هزار دلار جایزه و نمایش آثارشان در جشنواره اکسپوژر در امارات بهره‌مند خواهند شد.
‌
سارا گلی، از ایران. «انتظار برای امید»، مقام دوم بخش «عکاسی معماری» مسابقه عکاسی اکسپوژر ۲۰۲۱
‌ شرایط شرکت در رقابت شرکت برای تمامی عکاسان بالای ۱۸ سال از سرتاسر جهان رایگان است. این رقابت در بخش‌های عکاسی معماری، عکاسی با پهپاد، عکاسی منظره، عکاسی خبری، عکاسی پرتره، عکاسی سفر، عکاسی حیات وحش و فیلم کوتاه برگزار می‌..

Heinrich Hoffmann. هیتلر در راهپیمایی حزب نازی، ۱۹۳۴
‌
‌
نمایش‌های پرشکوه برای نازی‌ها مثل اکسیژن برای تن بود. و هاینریخ هافمن وسیله‌ای بود برای نمایش قدرت روبه‌رشد هیتلر. هافمن، که در سال ۱۹۲۰ عضو حزب و عکاس شخصی و معتمد هیتلر شد، به طراحی کارناوال‌های پروپاگاندایی رژیم و فریفتن جامعه‌ی زخم‌خورده‌ی آلمان متهم شده است. و باید گفت، هافمن هیچ‌زمانی این کار را بهتر از ۳۰ سپتامبر ۱۹۳۴ انجام نداد، با عکس متقارنش از جشنواره بوکِبِرْگ.
هافمن—که بیش از دو میلیون عکس از رئیسش گرفت—با ثبت این عکس و عکس‌های غلوآمیز دیگر ماشین عظیم پروپاگاندایی رژیم را تغذیه می‌کرد. در «قلمرو» هیتلر چنین عکس‌هایی را می‌شد همه جا دید. با استفاده‌ی زیرکانه از عکس‌های هافمن، گرافیک چشمگیر بنرهای نازی و فیلم‌های لِنی ریفِنشتال، آریایی‌گرایی شایسته‌ی پرستش خداگونه به نظر می‌رسید.
‌
هاینریخ هافمن در جلسه دادگاه نورنبرگ، ۱۹۴۵-۱۹۴۶
این دادگاه از طرف متفقین مسئول رسیدگی به جرایم نمایندگان و مسئولان حکومت نازی در جنگ جهانی دوم بود.
‌ سرشکستگی حاصل از جنگ جهانی اول، غرامت‌های سنگین و رکود بزرگ، از آلمان ملتی ساخته بود که ..